Over dolende dertigers en twijfelende twintigers

Het afgelopen najaar was op de NPO de serie ‘Merlijn: de dolende dertiger’ te zien. Actrice Merlijn Weerdenburg ging hierin op zoek naar antwoorden op de levensvragen van dertigers van nu. Vragen als:  “Vind ik dit werk echt leuk?”, “Past deze partner wel bij mij?”, “Wil ik eigenlijk kinderen?”, “Wil ik eerst carrière maken en dan kinderen?”, dat soort werk. Typische vragen waar mensen van rond de dertig mee te maken krijgen. Je kent het vast wel. Ongeveer driekwart van alle hoogopgeleide twintigers en (begin)dertigers stelt zichzelf namelijk dit soort vragen.

 

De quarterlifecrisis en het dertigerdilemma

Het is een uitdaging om de juiste antwoorden op deze levensvragen te vinden. Niet iedereen slaagt daarin. Die krijgen dan te maken met een zogenaamde quarterlifecrisis of dertigersdilemma. Dat houdt in dat ze belangrijke keuzes uitstellen, keuzes maken die niet echt bij ze passen, of gewoon proberen alles tegelijkertijd te doen. Je kunt je voorstellen dat dit niet altijd goed afloopt. Soms lopen deze twintigers en dertigers zelfs zo vast in maken van de juiste keuzes dat ze thuis komen te zitten met een burn-out. Volgens het CBS is het aantal personen met burn-outverschijnselen in deze leeftijdscategorie het hoogst. Ook in mijn omgeving zie ik verassend veel twintigers en dertigers vastlopen, waaronder mijn eigen vrouw. Terwijl ze op het eerste gezicht alles goed voor elkaar lijken te hebben. Goede baan, leuke relatie, mooi huis.

 

Oorzaken van de quarterlifecrisis

Hoe komt het dat twintigers en dertigers zo massaal vastlopen? Daarvoor is een aantal redenen, waarvan ik hier de belangrijkste noem. In latere blogs komen deze onderwerpen ongetwijfeld uitgebreider aan bod.

  1. Om te beginnen hebben twintigers en dertigers een groot geloof in de maakbaarheid van het leven en van geluk. Voor een groot deel heeft dat te maken met hun opvoeding, waarin ze te horen kregen dat ze alles konden worden wat ze maar wilden, als ze maar hun best deden. Op één of andere manier heeft dat geleid tot het idee dat hun leven dan ook perfect moet zijn. Dat legt een enorme druk op het maken van de juiste keuze.
  2. Dit idee wordt nog eens versterkt door de invloed van de (sociale) media. Dagelijks worden we geconfronteerd met beelden van mensen die in onze ogen het perfecte leven hebben. Dat willen we dan ook. Sterker nog, we willen ons onderscheiden, dus het moet nog beter. Een nog mooiere reis, een nog grotere verbouwing, een nog leuker feestje. Het is je vast niet vreemd. We willen namelijk authentiek zijn. Onze grootste angst is een doorsnee burgerlijk leven. De druk wordt al verder opgevoerd….
  3. Daarbij komt dat door het wegvallen van bepalende kaders als kerk en sociale klasse het aantal keuzemogelijkheden enorm is toegenomen. Veel mensen trouwen niet meer met hun eerste liefde. En wie werkt er tegenwoordig nog veertig jaar bij dezelfde baas? Je bent dus zelf verantwoordelijk voor het maken van de juiste keuze, terwijl het aantal keuzemogelijkheden enorm is toegenomen. Dat is enorm ingewikkeld, want wat is voor jou de juiste keuze?

 

Is dit herkenbaar voor je? Vermoeiend, nietwaar?

 

Mijn eigen quarterlifecrises

Zelf was ik ook zo’n twijfelende twintiger en een dolende dertiger. Zo ben ik aan drie studies begonnen, en heb ik er maar één afgemaakt. Ik ging van commerciële economie naar algemene sociale wetenschappen. Tussendoor heb ik nog een jaar gebackpackt in Australië, waarna ik erg veel moeite had mijn plek in Nederland weer te vinden. Ook wat betreft werk ben ik flink zoekende geweest. Mijn eerste baan was bij een adviesbureau voor de publieke sector. Daar deed ik voornamelijk advieswerk bij gemeenten. Momenteel werk ik als docent en coach bij een hogeschool. Tussendoor heb ik gewerkt als zelfstandig adviseur voor gemeenten. Recent heb ik nog geprobeerd een baan als leidinggevende te krijgen. Niet gelukt trouwens. Ook heb ik na lang twijfelen mijn lidmaatschap van de kerk waarin ik opgroeide opgezegd. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

Je quarterlifecrisis is een kans

Ik kan je zeggen dat mijn crises vaak ronduit klote waren. Soms zelf op het depressieve af. Toch zou ik ze voor geen goud willen inruilen. Dat komt omdat ik elke crisis heb gebruikt om na te denken over wat ik écht belangrijk vindt in het leven. Op die manier heeft het mij dichter bij mijn werkelijke levensdoel gebracht. Voor nu is dat: “Mensen – twintigers en dertigers in het bijzonder – helpen met het vinden van de zin van hun leven en daarmee de wereld een beetje mooier maken.” Met ingang van 2017 concretiseer ik dat door middel van De Zinzoeker. Zowel online als oflline bied ik mensen ondersteuning bij het vinden van hun levensdoel. Dit doe ik door het organiseren van bezinningsweekenden, het bieden van coaching en door het delen van mijn ervaringen via blogs. En wie weet wat daar in de toekomst nog bij komt. Hopelijk snel een boek over hoe je werkelijk geluk kunt vinden…

 

En wat is voor jou nu de weg uit jouw quarterlifecrisis of dertigersdillema? Door hetzelfde te doen als ik. Zie je crisis als een kans om na te denken over wat je écht belangrijk vindt en ontdek langzaam maar zeker je eigen specifieke levensdoel. In de volgende blog leg ik uit waarom je alleen op deze manier echt gelukkig kunt worden.

 

 

 

%d bloggers liken dit: