Laatst had ik met iemand een goed gesprek over hoeveel de generatie Y toch bezig is met zaken als succes en geluk. Op een gegeven moment stelde hij de vraag hoe het komt dat de tijd tegenwoordig zoveel sneller lijkt te gaan dan toen je klein was. Een interessante vraag, want ik heb regelmatig hetzelfde gevoel, nu ook weer. Is het al eind april? Waar blijft de tijd???
Drukker dan ooit
Het eerste antwoord op deze vraag is simpel. Eerder schreef ik al dat twintigers en dertigers drukker zijn dan ooit en hoe dat soms letterlijk tot ongeluk(ken) leidt. Het tweede antwoord heeft te maken met iets wat zich veel ongemerkter afspeelt; veel meer dan toen we klein waren denk we over alles na. Ook in ons hoofd is het drukker dan ooit…
Het stemmetje in je hoofd
Keer op keer betrap ik mezelf er op. Ik ben er met mijn hoofd niet bij en denk na over van alles en nog wat. Je kent het wel. Het is dat stemmetje in je hoofd dat zegt “hoe kan ik er voor zorgen dat het project goed loopt?”, “vind hij me wel leuk?”, “waarom ben ik niet gelukkig?”. Op zich is dit een heel natuurlijke reactie, waarmee je probeert controle te houden over je leven. Het vervelende is echter dat wat er in je hoofd gebeurt, vaak niet is wat er echt gebeurt.
Je denk- en werkverstand
Een interessante manier om te kijken naar hoe jouw denken zich gedurende jouw leven heeft ontwikkeld is door gebruik te maken van de concepten denk- en werkverstand (Ramesh S. Balsekar). Het denkverstand is het stemmetje in je hoofd dat controle probeert uit te oefenen. Het werkverstand neemt waar wat er in het hier en nu is, zonder te oordelen.
De ontwikkeling van je denkverstand
Het werkverstand is dat wat je in essentie bent en waar je als baby mee geboren werd. Je had nog geen gedachten en was helemaal in het moment. Je kunt dit zien als een lege cirkel.
Naarmate je ouder werd ging je steeds meer van de wereld ‘begrijpen’. Je ging reflecteren op gebeurtenissen, met name op dingen die niet gingen zoals je graag wilde. Binnen de cirkel van je werkverstand ontwikkelde zich al doende een tweede cirkel, die van je denkverstand.
Twintigers en dertigers gebruiken vooral hun denkverstand
Met name in je pubertijd ontwikkelt je denkverstand zich sterk. Je had namelijk niet alleen meer gedachten over jezelf, maar ook over jouw positie in de wereld. Je zette je af van je ouders, trok meer toe naar leeftijdsgenoten, etc. Doorgaans ontwikkelt het denkverstand zich door tot je ergens rond de dertig bent. Het aantal rollen dat je hebt breidt zich in deze periode flink uit en je krijgt steeds meer verantwoordelijkheden. Tot je het moment bereikt dat jouw werkverstand volledig is overgenomen door je denkverstand. Je bent je denken als normaal gaan beschouwen en bent daardoor bijna nooit meer in het moment.
Waar blijft de tijd?
Op basis van het bovenstaande is het antwoord op de vraag waar die tijd toch blijft vrij eenvoudig: in je hoofd! Je bent zo druk met nadenken over wat er is geweest en wat er nog komt, dat je te weinig kijkt naar wat er in het moment gebeurt. De tijd, het moment, vliegt dan letterlijk aan je voorbij.
Kom uit je hoofd!
Gelukkig heb je een keuze: óf je blijft gijzelaar van je gedachten, óf je komt uit je hoofd en leeft meer in het moment. Uiteraard adviseer ik je het laatste. Je kunt dit als volgt aanpakken:
- Bewustwording: let gedurende de dag eens op hoeveel jij in je hoofd zit. Hoe vaak ben je in gedachten bezig met iets dat is geweest, of iets dat nog komen gaat. Wedden dat dit heel vaak is?
- Koppel jezelf los van je denken: het helpt om het stemmetje in je hoofd eens flink te relativeren. En hier kan Sheldon van The Big Bang Theory je bij helpen. Vergelijk hem namelijk eens met dat stemmetje in je hoofd. Beiden denken ze dat ze altijd gelijk hebben, maar wat ben jij blij dat je hem niet bent. Zo irritant! Zit je weer eens te peinzen, zeg dan tegen ‘jouw’ Sheldon dat hij zich gedeisd moet houden!
Hoe meer jij in staat bent op te merken dat je in je denkverstand zit, hoe kleiner die wordt. Hierdoor ontwikkel je jouw werkverstand en wordt je authentieker. En bovenal, je wordt gelukkiger. Dankzij Sheldon!