Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel. De auto komt snel dichtbij, te snel. Ze beweegt naar rechts en probeert me te ontwijken. Hopelijk lukt het. Krak! Niet dus… Geen harde klap, wel een kapotte achterbumper en een deuk in mijn achterklep. Bestuurder is een vrouw van in de dertig. Had haar dochter opgehaald van school en wilde die nu snel naar balletles brengen. Zag me te laat stoppen. Mooi klote.
Nog een voorbeeld
Ik rijd naar huis van mijn werk, op een voorrangsweg. Vlak voor mij steekt een man van rond de dertig over. Al bellend op zijn fiets, met een kind achterop. Had ik niet geremd, dan hadden ze op mijn motorkop gelegen. Al hoofdschuddend kijk ik hem aan, wachtend op iets van een excuus. Mooi niet dus. Hij begint boos tegen mij te schreeuwen, blijkbaar niet gediend van mijn gedrag! Nou moe…
Drukker dan ooit
Twee waargebeurde voorbeelden van hoe drukte van dertigers tot (bijna) ongelukken heeft geleid. Zij zijn niet de enigen. Twintigers en dertigers zijn druk. Voor een deel hoort dat er gewoon bij. Zo rond je dertigste vallen een aantal belangrijke levensgebeurtenissen samen. Je maakt carrière, je wilt je settelen. Je gaat samenwonen. En wellicht komen er kinderen. Vuistregel is dat je voor elk van deze ‘life-events’ gemiddeld een jaar nodig hebt om er aan te wennen.
We willen meer
Lieten we het daar dus maar bij. Maar we willen meer! Een sociaal leven. Sporten. Uitgaan. Actief zijn op social media. Reizen. Want doorsnee zijn, daar houden we niet van. Dus vullen we ons leven met dingen waarmee we ons denken te onderscheiden. Niet voor niets komen burn-outverschijnselen het meest voor in onze leeftijdscategorie.
Het kan niet veel slechter
Op zich zou een thuissituatie met een vrouw met burn-outverschijnselen en twee kleine kinderen die slecht slapen voldoende reden moeten zijn om het even rustiger aan te doen. Maar als echte dertiger zag ik dat anders. Dus nam ik naast mijn werk als docent en coördinator de taken van mijn vertrokken manager waar. En probeerde ik tegelijkertijd een eigen zaak op te zetten. Tot ik mijn grens steeds dichterbij zag komen.
Drukte is een merk
Waarom dan toch zo druk, terwijl we zo massaal tegen onze grens aanlopen? Volgens Tony Crabbe, schrijver van het boek Nooit meer te druk heeft dit de volgende redenen:
1. Druk zijn is makkelijker. Je laten bepalen door je inbox en je omgeving kost minder energie dan proactief zijn.
2. Druk zijn is een merk. Het geeft je het gevoel belangrijk te zijn.
3. Druk zijn is een verslaving. Elke mail, elke like en elke melding zorgt voor een shot dopamine.
4. Druk zijn is kuddegedrag. Iedereen is druk. Dus jij ook.
Drukte zorgt voor ongeluk
Al die drukte leidt tot een ongelukkiger leven. Tenminste als je geluk ziet zoals ik: tevreden zijn met het leven zoals dat in het hier en nu op je afkomt. Met name dat hier en nu is belangrijk. Je concentreren op een activiteit is belangrijkste voorwaarde om het geluksgevoel te ervaren. En het psychologische nu duurt maar 3 seconden! Om in het nu te zijn heb je een omgeving nodig waarin je niet wordt afgeleid. Maar in onze gejaagdheid nemen we die rust niet. En offeren we onderweg alle dingen op die ons gelukkig maken: gezondheid, zingeving en betekenisvolle relaties.
En jij?
Kijk nou eens eerlijk naar jezelf. En niet naar die kerel die ineens midden op de weg stil staat of die al nee schuddend in zijn auto zit terwijl jij voorrang neemt. Zet alles wat je de afgelopen 24 uur hebt gedaan (een week mag ook) eens op een rijtje. Hoe vaak ben jij in het hier en nu aandachtig geweest? Hoeveel geluksmomentjes heb jij gehad? En hoe vaak ben je met je gedachten ‘onderweg’ geweest? Bij de volgende afspraak? Bij al die mailtjes die je nog wil wegwerken? Het checken van statusupdates?
Mijn auto is deze week gerepareerd. Hoe repareer jij al die verloren kansen op geluksmomentjes?
Recente reacties