Ik heb het niet zo met goede voornemens. Eén: waarom zou je alleen rond de jaarwisseling iets veranderen? Zonde van alles wat je de rest van het jaar kan doen. Twee: al die wijsneuzen die artikelen, en blogs schrijven over hoe je je wel aan je goede voornemens kunt houden. Of hoeveel goede voornemens er jaarlijks sneuvelen. En nu doe ik het ook. Maar dat is anders. It’s great. It’s true.

Goede voornemens sneuvelen massaal
Elk jaar doen we het. Vier op de vijf Nederlanders stelt zichzelf goede voornemens. Allemaal in de overtuiging dat het ze gaat lukken. Hoeveel mensen maken denk je ook echt hun goede voornemens waar? Om wat cijfers te noemen: slechts 12% van degenen die willen stoppen met roken houdt dat vol. En slechts 5% van de mensen lukt het om daadwerkelijk af te vallen.

Ik doe het toch
Zelf ben ik er dit jaar ook weer ingetuind. Ik heb me voorgenomen om minder online en meer offline contact met mijn vrienden te hebben. Vooral omdat betekenisvolle contacten met vrienden en familie je gelukkiger maken dan bijvoorbeeld het krijgen van een ‘like’ op je statusupdate. Maar ook omdat social media letterlijk verslavend werken. Elke keer als je een melding krijgt maakt je lichaam een shotje dopamine aan. En dat vinden we lekkerrrrr…. Alleen betekent verslaving ook dat je ergens van afhankelijk ben. En daar houd ik niet zo van.

Hoe zit het nu met dat grasveld?
Nu naar dat grasveldje. Als reactie op mijn eerste blog gaf iemand aan dat veel mensen blijven doen wat ze altijd al deden, omdat het bewandelen van uitgesleten paadjes zo makkelijk is. Ze had daarmee ongemerkt een hele goede metafoor voor het veranderen van je gedrag te pakken.

Blog 4

Naast mijn oude basisschool ligt een groot grasveld, formaat voetbalveld (zie foto). Omringd door drie huizenblokken en de school. Toen was het nog een leeg veld. Niet iedereen had zin om rond het veld te lopen, dus zag je langzaam maar zeker een diagonaal uitgesleten paadje verschijnen. Hoe zichtbaarder dat paadje werd, hoe meer mensen er over heen liepen. Op een gegeven moment was de gemeente dat paadje zo zat, dat ze op de hoeken van het grasveld een hekje hebben neergezet. En later ook bomen, struiken en speeltuintjes. Op de foto zie je wat het effect was. Er ontwikkelde  zich langzaam maar zeker een nieuw paadje, onder het oude paadje.

Je gedrag is ook zo’n uitgesleten paadje, maar dan in je hersenen. Hoe vaker je bepaald gedrag vertoont, hoe zichtbaarder dat paadje. En hoe zichtbaarder dat paadje, hoe vaker je er op loopt. Tot het  allemaal op de automatische piloot gaat. En dan is veranderen moeilijk. Want dan moet je een nieuw paadje uitslijten. En dat kost veel meer moeite dan lekker het oude paadje blijven gebruiken.

Nieuwe paadjes ontwikkelen
Wat je dus kunt leren van het grasveld als je wil veranderen:

  1. Zet een hekje om je oude gedragspatroon. Dit doe je door jezelf een positief geformuleerd en overstijgend doel te stellen. Een doel stellen als “ik wil minder op sociale media zitten” werkt niet. Dat is hetzelfde oude paadje, maar dan van de andere kant ingelopen. Een doel als “ik heb meer echt contact met mijn vrienden” werkt wel, omdat dat het oude paadje overstijgt.
  2. Vertaal dit in een concreet gedragsdoel. Bijvoorbeeld door iedere week een moment te prikken één van je vrienden te bellen. Alleen door consequent en heel bewust dit nieuwe gedrag te vertonen ontwikkelt zich een nieuw paadje.
  3. Houd vol. Het duurt altijd even voor een nieuw paadje is ingesleten. Daar kun je gerust een half jaar tot een jaar voor uitrekken. En het oude paadje verdwijnt nooit helemaal. Als je goed kijkt zie je in het midden van het grasveld nog heel vaag het oude paadje lopen. Er komt altijd een moment dat je toch weer dat oude paadje pakt en je dus een week geen vriend belt. Geeft niet. Even balen en terug naar de nieuwe gewoonte.

Kortom
Bouw een hekje om je oude patroon door een overstijgend doel te stellen. Ontwikkel heel bewust een nieuw patroon, door het nieuwe gedrag te vertonen. Houd vol. Het kost wat moeite, maar is altijd de moeite waard. Dag goede voornemens. Hallo verandering!



De Zinzoeker organiseert bezinningsweekenden voor twintigers en dertigers die uit hun hectische bestaan willen stappen en willen nadenken over wat ze écht belangrijk vinden in het leven. Geen vaag gedoe, maar concreet aan de slag met thema’s die te maken hebben met de quarterlife en prestatiedruk. Uiteraard afgewisseld met momenten voor jezelf: om te wandelen, dat ene boek te lezen, lekker op de bank te hangen, te kanovaren, etc. Geen mens is immers ooit gelukkiger geworden van alleen maar nadenken. Wel van het ontmoeten van gelijkgestemden, Lekker eten, goed slapen en genieten van mooie natuur.

Kijk hier voor meer informatie.

 


 

%d bloggers liken dit: